Deel met je vrienden
Gasten: Het verhaal
De voorstelling Gasten won in 2007 de Gouden Krekel.
Er zijn 205.212 kleedkamers in Nederland.
De gasten bouwen er nog ééntje bij.
Deze 205.213-de lijkt een gewone kleedkamer voor beoefenaars ener sport.
Welke sport? Voor, tijdens of na de wedstrijd?
Of is het geen wedstrijd, maar een optreden?
In ieder geval:
Een speelse, springerige, rare, bizarre maar ook poëtische voorstelling van sportieve zaken.
Credits
Gemaakt en gespeeld door: Maurits van den Berg, Sacha Muller en Sjors Stassen
Begeleid door: Loek Beumer, Thea Breederveld en Peter Drost
Assistent Regisseur: Géraldine Verhoeven
Lichtontwerp en Techniek: Schilleman de Vos en Marnix Ike
Flyer Ontwerp: Rein van der Ven en Joost Stokhof
Scènefotografie: Anne van Boeschoten
Artistieke Leiding: Loek Beumer en Peter Drost
Zakelijke Leiding: Louise Paulussen
Beumer & Drost wordt gesubsidieerd door het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap. Met dank aan de Hogeschool Kunsten te Utrecht.
Tourneeplanning en promotionele ondersteuning Nederland:
Hummelinck Stuurman Theaterbureau
Da Costakade 190, 1053 XG Amsterdam
Tel: 020-6164004 Fax: 020-6124341
e-mail: info@hummelinckstuurman.nl
www.hummelinckstuurman.nl
Tourneeplanning en promotionele ondersteuning België:
Verenigde Werkhuizen Thassos
A. Rodenbachstraat 19 B 2140 Borgerhout
Tel: 0032-3/235.04.90 Fax: 0032-3/235-235.11.05
e-mail: info@thassos.be
Productie:
Het Toneelschap Beumer & Drost
Veemarkt 202, 1019 DG Amsterdam
Tel: 020-4652147 Fax: 020-4682465
e-mail: info@beumerendrost.nl
Foto's
Recensies
Tweetakt: “Geweldig goede voorstelling.”
Trouw: “De virtuose gasten”.
Gasten – HKU
Tweetakt
De familievoorstelling Gasten verdiende haar plekje op Tweetakt. Drie studenten van de Hogeschool voor de Kunsten – Maurits van den Berg, Sacha Muller en Sjors Stassen – lieten zien dat ze veel disciplines binnen het theatervak beheersen. De hybride voorstelling bevat zang, dans, poppenspel, slap-stick, mime en dat alles in de beperkte ruimte van een kleedkamer. En wat voor kleedkamer! De ene keer is het de kleedkamer van een sportzaal, dan weer van een concertzaal en een andere keer van een zwembad.
In hun bizarre trainingspakken en soms tot op hun ondergoed uitgekleed wisten de heren het publiek mee de ruimte in te slepen. De drie jonge acteurs zijn totaal verschillend, maar juist hun tegenstrijdige karakters maken het stuk tot een succes. Uitblinker is Maurits van den Berg. Hij is een echte fysieke acteur die tot op het bot boos kan worden, blij kan zijn of zijn verdriet kan uiten. Dit alles – zelfs het laatste – met een komisch randje. Gasten is een verrassend goede voorstelling, die naar alle waarschijnlijkheid door Beumer en Drost geprolongeerd gaat worden.
En dat verdienen de mannen.
De Virtuoze Gasten snijden absurdisme op kindermaat
Trouw
3 oktober 2007
door Anita Twaalfhoven
In de kleedkamer van een sportclub lopen drie jongens heen en weer. De ene keer met een voetbaltas, dan weer met een zwemtas en een volgende keer gaan ze als schoonmaker aan de slag. Maar dat is nog maar het begin, want acteurs Maurits van den Berg, Sacha Muller en Sjors Stassen zijn bijzonder inventief.
De ‘Gasten’, zoals de voorstelling heet, zijn verrassend vreemde vogels. Met een serie absurde acts waren ze het afgelopen voorjaar dé hit van het jeugdtheaterfestival Tweetakt. En nu staan de drie jonge acteurs met een eigen voorstelling op de planten, onder de vleugels van Loek Beumer en Peter Drost. Een duo dat naam heeft gemaakt met geestige moderne slapstickvoorstellingen over het menselijk tekort. Dit seizoen bestaat het Toneelschap Beumer & Drost tien jaar en dat vieren ze met een drietal premières, waarvan “Gasten” de spits afbijt.
De jonge gasten doen hun gastheren eer aan. Ze goochelen met ramen, toveren met deuren en weten daarachter een wonderlijke wereld te suggereren. Met twee omgekeerde bezems en een plumeau spelen ze een virtuoos poppenspel achter de drie raampjes in de kleedkamer. En als ze één voor één door een deur naar binnen lopen, verandert het klimaat. Raast er eerst nog een snijdende winterstorm door de open deur naar binnen, even later is het een zwoele zomerbries met zeegeluiden en exotische strandmuziek.
En dat alles is geheel afhankelijk van de vraag wie van de drie door de deur naar binnen wandelt. Zo weten ze steeds met minimale middelen een maximaal effect te bereiken. De ene scène is nog verrassender dan de andere. Zoals een doventolk die een muziekclip van gebarentaal voorziet, later aangevuld door twee tolken die met uitgestreken gezicht het achtergrondkoortje mimen. Of de act van een sporter die zijn stijve ledematen laat kraken, zó geloofwaardig dat het je door merg en been gaat. Maar ook als de drie rustig naast elkaar op een bankje zitten te gapen, gebeurt er iets raars. Uit hun mond komen de meest bizarre geluidseffecten. En net als je denkt, nu is het wel genoeg want leuker dan leuk kan tóch niet, komen ze weer met een nieuwe vondst.
Zo op het oog lijkt het nergens over te gaan, maar dat is zowel het zwakke als het sterke punt van de voorstelling. Er is geen verhaal, het is eerder een ode aan de suggestie van het theater. De ‘Gasten’ snijden absurdisme op kindermaat.
