Maliënkolder: Het verhaal
In het kantoor van de MTBVDI (Maatschappij Ter Bevordering Van De Instandhouding)
houden mannen zich onder andere bezig met de middeleeuwen. Onder andere ……
Zang, dans en mogelijk andere disciplines zullen niet worden geschuwd. Ook zal geprobeerd worden vloeiend middelnederlands te spreken.
Credits
Spel: Loek Beumer , Chris Bolczek, Maurits van den Berg, Sacha Muller en Sjors Stassen
Regie: Gijs de Lange
Regie-assistentie en Produktie: Géraldine Verhoeven
Decor: Maarten Kastelijns
Muziek: Kees van der Vooren
Kostuums: Carin Eilers
Licht: Peter van der Hoek
Geluid: Sjef van der Ven
Decoratelier: Brinkman Decors
Grafische vormgeving: Rein van der Ven
Scènefotografie: Stephan van Hesteren
Artistieke Leiding: Loek Beumer en Peter Drost
Zakelijke Leiding: Louise Paulussen
Recensies
Trouw: “Die absurde Maatschappij Ter Bevordering Van De Instandhouding”.
de Volkskrant: “Zoektocht naar het wezen der historische dingen”.
Trouw
21 oktober 2009
door Anita Twaalfhoven
‘Die absurde Maatschappij Ter Bevordering Van De Instandhouding’
Rondom een middeleeuws aandoend kasteel lopen vijf heren in afgemeten stappen heen en weer met stapels papier, die ze in verschillende torentjes van het gebouw archiveren. Je ziet meteen dat het een volstrekt nutteloze bezigheid is. Bij De Maatschappij Ter bevordering Van De Instandhouding (MTBVDI) is dat geen probleem. “Stiptheid en accuratesse zijn hier geen plicht maar een genot”, zegt de verteller in de voorstelling : “Maliënkolder”van het Toneelschap Beumer & Drost.
Ze doen “iets met de Middeleeuwen”, maar ook met Oud-Hollandse gebruiken als hinkelen of schemerlampen. Zodat de geschiedenis ervan bewaard blijft voor het nageslacht. Maar het gaat er vooral om dat het kantoor en de dagelijkse rituelen van het personeel in stand blijven.
Maurits van den Berg, Sacha Muller en Sjors Stassen spelen overijverige jonge werknemers onder de morsige, bijna gepensioneerde baas Loek Beumer. Hij speelt die rol met verve en spreekt bij voorkeur in Middelnederlands. Dat gaat een nieuw personeelslid dat opduikt uit het publiek, Chris Bolczek, te ver. “Dat verstaat toch niemand?!”, roept hij verontwaardigd. De mannen kijken verschrikt op als hij een frisse wind wil laten waaien door de stoffige instelling. Hij durft zelfs de verboden vraag te stellen:”Waarom? Waarom doen jullie dit?” Loek Beumer is heel geestig als hij gewichtig naar voren stapt om het antwoord te geven. “Het is…eh…boeiend”, vindt hij.
“Maliënkolder”is bedoeld of onbedoeld een geslaagde parodie op erfgoedinstellingen zoals het Nationaal Historisch Museum. Voor kinderen is het leuk dat het schoolvak geschiedenis in de MTBVDI een absurde draai krijgt.
Als intermezzo in de dagelijkse routine op het kantoor zijn er middeleeuwse muziekscènes. Zoals het martelen van een gevangene, die kermend in een kerker verdwijnt. “Mag ik het doen?”, vraag Bolczek met een sadistisch lachje. Of een flitsende serenade aan jonkvrouwen die met weelderige pruiken uit de torentjes opduiken. Onder de muzikale leiding van Kees van der Vooren pak B&D flink uit met orgelpijpen, koperblazers, gitaren, zingende zaag, snaarinstrumenten en slagwerk.
Het leukst zijn de slapstickacts tussen het personeel. Zoals de rij wachtenden bij de koffieautomaat, die in een eigenaardige straal naar beneden klettert. Of het pijlsnel overgooien met de lepels die de mannen trots als medailles op hun jasjes dragen.
Niet alles valt op zijn plek en soms neemt het verhaal een verwarrende wending. Maar echt storend is dat niet want het is immers maliënkolder uit de donkere Middeleeuwen.
de Volkskrant
20 oktober 2009
door Annette Embrechts
Zoektocht naar het wezen der historische dingen
Het is natuurlijk toevallig, maar wel treffend. Op de eerste dag van de Week van de Geschiedenis ging Maliënkolder in première, een jeugdtheatervoorstelling waarin Toneelschap Beumer & Drost even hilarisch als diepzinnig de “waarom-vraag van geschiedenis”centraal stelt. Waarom houden we in stand wat we in stand houden? Waarom is het belangrijk te weten wat onze geschiedenis is?
Vier mannen, nieuwerwetse middeleeuwers zonder dat ze dit zelf (willen) weten, bouwen razendsnel een megakasteel dat uit een reuzenkinderkamer lijkt weggehaald. Hierin huist hun Maatschappij Ter Bevordering van de Instandhouding. In dit bolwerk van nutteloze bewaardrift voeren de mannen dagelijks hun rituelen uit, onder begeleiding van een eigengereid Middelnederlands. Totdat iemand uit het publiek de Maatschappij binnenstapt en vragen begint te stellen.
Allerlei naar historie overgeleverde ridderzaken krijgen in de handen van deze kerels een onnavolgbaar mimisch equivalent: er wordt geduelleerd met bij elkaar gepuzzelde paardenkoppen, gevochten met onzichtbaar vliegende lepels die eerder als medailles op hun revers blonken, gebriest als bakstenen waterspuwers en hartstochtelijk gezongen als minstrelen voor in torens opgesloten jonkvrouwen. Een voice-over verheldert waar nodig: “Dit is niet het verhaal van de geschiedenis, dit is de geschiedenis van een verhaal”.
Loek Beumer (62) is fantastisch op dreef als rondborstige baas van de Maatschappij ter Bevordering van de Instandhouding. Hij jongleert met taal zoals de rest met lepels. Samen met Chris Bolczek (61) als 21ste-eeuwer en het jonge onstuimige drietal Maurits van den Berg, Sacha Muller en Sjors Stassen maakt hij van Maliënkolder de beste kolder in zijn soort: een kruising tussen Monty Python en Het Bureau. Met ook nog veel aanstekelijke muziek. En de onweerlegbare conclusie: “De wereld is alles wat het geval is”.